Your Choices
  • Wie ben ik?
  • Het Netwerkkleed
  • Visueel faciliteren
  • Blog
  • Contact
  • Wie ben ik?
  • Het Netwerkkleed
  • Visueel faciliteren
  • Blog
  • Contact

Ode aan mijn mama

12/30/2021

7 Reacties

 
Foto
Morgen word ik 59. Op 18 januari 1987 werd mijn moeder 59 jaar. Op 24 augustus 1987 overleed ze. Ik was toen 24.

Stop de tijd
Het zet mij aan het denken en het zet de tijd stil. Ik wentel mij in herinneringen. Ik pijnig mijn hersenen. Herinneringen vervagen. Mama is de basis van mijn zijn. Op mijn 19e verliet ik het ouderlijke huis, het volwassen leven lonkte. Met vallen en opstaan ben ik geworden wie ik ben. Dat kon ik alleen met de stevige basis die zowel papa als mama mij hebben meegegeven.

Sterke Indische vrouw
Lieve, bescheiden, lachende mama. Spil van de familie. Ik kan mij werkelijk niets slechts over haar herinneren. En geloof me; ik denk dat niemand iets slechts over en van haar weet.
Opgegroeid in Nederlands-Indie, in een warme familie. Met een Nederlandse vader en Indonesische moeder. Puber in de tweede wereldoorlog, jong volwassene in de bizarre Indonesische onafhankelijkheidsstrijd en als 29 jarige met mijn vader, mijn broer  (die toen 1 jaar was) en in verwachting van mijn zus op de boot als repatriant naar een land dat ze alleen kende uit boeken.

Niet klagen
Nu ik mij heb verdiept in de geschiedenis van mijn ouders, heb ik nog meer respect gekregen voor al die Indische Nederlanders. Mama en papa hebben zich tegenover ons nooit negatief uitgelaten over hun hachelijke situatie in en na de oorlog. Dat siert ze. Maar dat moet ook ongelooflijk eenzaam zijn geweest .

Stille kracht
Na tijdelijke huisvesting in Budel, Markelo en Deventer vestigen mijn ouders, broer en zus zich in Boskamp, gemeente Olst. Waar ik ben geboren. Ons huis was altijd vol mensen. Mijn mama was de stille verbindende kracht voor haar familie en haar schoonfamilie. Maar ook voor de buren, en onze vriendjes en vriendinnetjes. Iedereen was welkom. Een echt thuis vol warmte en eten.

Thuisloos
In mei 1987 hoorden we dat mama ernstig ziek was. In augustus moesten we haar laten gaan. Het leven ging door. Voor ons allemaal. We plakten onze gebroken harten.
We leerden ermee omgaan. De dood van mama was heel  ingrijpend, dat kon ik niet zomaar een plekje geven. En het is ook niet zomaar uit te wissen. Het is een onderdeel van mijn leven. Ik heb mij heel erg lang thuisloos gevoeld.

Dankjewel mama
24 jaar mocht ik in jouw leven zijn. Ik heb na een lange zoektocht mijn thuis gevonden. Met mijn man en dochters die jou niet kennen. Dat doet het meeste pijn. Dat je mijn trots en basis nooit hebt leren kennen. Ik houd de herinneringen levend. En je bent er altijd nog. In mijn hart en ziel. Ik koester je lieve giechel, je glimlach, je warme handen, je luisterende oor. En ik ben dankbaar dat je mij 59 jaar geleden op de wereld hebt gezet. 

7 Reacties
Hans Nijhuis
12/30/2021 05:06:13 am

Mooi verwoord, apart gevoel als je net als je moeder dezelfde leeftijd hebt als je moeder oud geworden is. Ik had dat met mijn vader nu 50 jaar geleden overleden toen ik 11 jaar werd. Toen ik 45 werd en net zo oud als hij geworden is moest ik overigens niet zonder angst veel terug denken aan die tijd. Dat is in de loop der jaren niet minder geworden omdat je steeds meer realiseert wat anders had kunnen zijn

Antwoord
Grace
12/30/2021 05:26:15 am

Mooi gezegd Renee. Raar idee dat je morgen net zo oud bent als je moeder. Je moeder was een lieve vrouw en altijd aan het lachen. De verjaardagen die we hadden waar ze dan het cadeau gingen overhandigen . Had je moeder altijd de grootste lol van te voren. Het overlijden van je moeder heeft ook heel veel indruk op mij gemaakt. Sterkte Renee .

Antwoord
Rika en Ron Wensel
12/30/2021 06:13:15 am

Lieve Renee, wat een mooi bericht. Het is altijd moeilijk om iemand zo dierbaar te verliezen. Ik heb zulke mooie herinneringen aan mijn zus gehad, niks was teveel, we konden altijd onze kinderen bij haar droppen. Wat een gemis zo'n zonnetje in huis. Fijne verjaardag. Liefs Ron en Rika

Antwoord
Greetje
12/30/2021 06:25:37 am

Wat een mooie, lieve ode aan je moeder Renee!
Je woorden raken bij mij ook een gevoelige snaar. Dikke tranen biggelen over mijn wangen. Mijn vader is in 1987 overleden, 59 jaar oud, een vader met een onverwoestbaar vrolijk humeur, altijd hulpvaardig. Zijn dood heeft een enorme impact gehad en ik had hem graag de vrouw die ik nu ben en mijn zoon willen laten zien.
Bedankt voor het delen van je ode, ik gebruik een stukje om op door te gaan voor mijn vader.


Antwoord
Robert
12/30/2021 08:30:30 am

Mooie woorden Renee, zeker een warm huis waar de deur altijd open stond. Morgen ben je dan even oud als je moeder met lieve dochters in de leeftijd die jij toen had. Een extra bijzondere verjaardag. Geniet ervan en blijf die mooie herinneringen herleven

Antwoord
Shirley
12/30/2021 10:02:23 am

Wat een mooi verhaal lieverd. Ik weet zeker dat je moeder ontzettend trots op je zou zijn geweest . Ik ben trots op je lieve vriendin dat je altijd zo mooi dit weet te verwoorden.

Antwoord
T&A
1/1/2022 11:40:00 am

Lieve Renée, heel erg mooi.
Ik herinner me nog als de dag van gisteren dat Annie belde en vertelde dat ze ongeneeslijk ziek was. Ik barste in huilen uit. " Niet huilen " zei ze nog. Ik ben op de trap gaan zitten janken. Onze kat kwam naast mij zitten en gaf kopjes. Tony zat op het werk. We waren er allemaal kapot van. De broers droegen de baar baar naar haar laatste rustplaats. Als een zombie liep ik erachteraan. Max heeft toen nog gesproken aan haar graf. Het was een droevige periode. Ze is re vroeg gestorven.

Antwoord



Laat een antwoord achter.

Your Choices is een activiteit van Renee Prins Consultancy - KvK nr. 54193877
sparren - adviseren  - meedenken - visueel faciliteren - organiseren  -  netwerkspecialist - netwerkkleed